Z Trytonem czy bez Trytona fontanna się nie uchowa

Trwa spór o to, jak zagospodarować dziedziniec pałacu w Wilanowie. Czy letnia rezydencja Jana III Sobieskiego wkrótce zostanie odgrodzona płotem? Zwolennikiem powrotu do korzeni jest Paweł Jaskanis, dyrektor Muzeum.

Każdy, kto spaceruje po dziedzińcu, mija – czasem pewnie nieświadomie – okrągłą nieckę fontanny. Jest bardzo zaniedbana, w okresie letnim trzeba się trochę wysilić, by zauważyć rachityczny strumień wody, który z niej tryska. Z pewnością nienajlepsza to wizytówka pałacu. O fontannę z prawdziwego zdarzenia walczą radni PO i PiS. Tu pojawia się pierwszy problem. Według Pawła Jaskanisa pomysł wybudowania fontanny w centrum dziedzińca zdecydowanie kłóci się z barokowym stylem pałacu, a Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego twierdzi, że nigdy jej tam nie było. Swoje stanowisko potwierdza badaniami archeologicznymi. Czy fontanny rzeczywiście nie było? Nie trzeba prowadzić skomplikowanych poszukiwań, wystarczy zajrzeć na stronę internetową pałacu. Dowiadujemy się tam, że w 1799 roku nie kto inny jak sam Stanisław Kostka Potocki zlecił przebudowę dziedzińca, na którym zażyczył sobie owalny gazon. W połowie XIX w. została wybudowana fontanna z podobizną Trytona zaprojektowana przez Bolesława Pawła Podczaszyńskiego – autora wielu zmian w królewskich ogrodach. Figura nie zachowała się do naszych czasów, bo została zniszczona podczas II wojny światowej. Fontanna ma więc jednak swoje historyczne uzasadnienie.   

Co na to Muzeum? Paweł Jaskanis nie ma wątpliwości, że owalny gazon z fontanną zdecydowanie utrudniają podziwianie barokowego pałacu. Poza tym fontanna kłóci się z czasami króla Jana III Sobieskiego.

Czy powrót do barokowego kształtu otoczenia pałacu obejmuje również przegrodzenie dziedzińca płotem, skoro tak było w XVII wieku? Dyrektor Jaskanis opublikował  już koncepcję rekonstrukcji dziedzińca wilanowskiego wykonaną przez prof. Zbigniewa Myczkowskiego. Gdyby miał pieniądze, ogrodzenie zacząłby stawiać już teraz. A tak będzie musiał jeszcze trochę poczekać. 

(AW)